Hoe word ik de persoon die ik graag wil zijn?

Misschien herkenbaar, iedereen heeft een bepaald beeld van zichzelf, maar is daar niet altijd tevreden mee. Vaak is dit het beeld vanuit het perspectief van een ander. Hoe zien de anderen mij. Van dat beeld hebben we dan een bepaalde mening, een onderliggend gevoel, een oordeel waarmee we onszelf belasten. Hier vandaan ontstaat de behoefte, het verlangen, of soms zelfs de druk om anders te willen zijn, beter te willen zijn dan dat beeld van jezelf. We denken er niet vaak aan om na te gaan of dit beeld überhaupt wel klopt. Onze mind heeft creatieve methodes om dit te voorkomen en houd je liever in de waan. In werkelijkheid is er iets veel eenvoudigers aan de hand. Er is een conflict tussen je mind, ofwel je geest/ego, en je ware zelf, ofwel je ziel, je hart, het vonkje ‘goddelijkheid’ of levenskracht wat jouw leven geeft.

De mind

Je mind heeft één belangrijke opdracht en dat is overleven als een individu in deze materiële wereld, gewapend met de grote twee krachten van afkeer en hechting tracht het jouw bestaan als afgescheiden zelf te waarborgen. Dit uit zich in een vernuftige programmeringstactiek, dat wat jou ooit iets plezierigs heeft laten ervaren willen we meer van en geven we voorrang. Deze weg wordt door je mind makkelijker en aantrekkelijker gemaakt. Of het je werkelijk helpt en echt goed voor je is, daar kijkt de mind niet naar.

Dat wat ons ‘pijn’ heeft bezorgd wordt vermeden, geblokkeerd en angst doet zijn intrede als onderdeel van je overlevingsmechanisme. Ook hier wordt niet dieper gekeken door de mind of het wegduwen nu wel zo goed voor je is. Zo navigeer je door je leven, je programmering ‘verbetert’ zich constant, je voorkeuren versterken en de gewoontepatronen krijgen ruim baan.

De ziel

Je ziel wil echter wat anders. Je ziel wil zich openbaren in alle delen van jouw bestaan, gaan stralen, zichzelf laten zien in volle glorie. Alles waar het in verpakt zit, je lichaam, je mind, emoties, wil de ziel transformeren naar het optimale zodat het zich kan verbinden met al het leven om zich heen. De ziel is het deel wat je werkelijk bent, wat veel langer bestaat dan je lichaam, je mind etc. en het beschikt over een onuitputtelijke bron van wijsheid en onvoorwaardelijke liefde. De ziel behuist het prachtige, meest vernuftige stukje gereedschap op de aarde, het menselijk lichaam. Waarom zo bijzonder? Omdat het menselijk lichaam de enige tool op aarde is dat de mogelijkheid heeft te transformeren naar zo’n fijne trilling, zo’n hoge frequentie dat de belichaamde ziel zichzelf erin kan herkennen, zo ontwaakt de ziel in het lichaam en wordt de mind verlicht.

Vriendschap

De ziel en de mind, ofwel je hoofd en je hart, zijn het dus vaak niet met elkaar eens. De mind is bang voor de ambitie van de ziel en doet van alles om dit tegen te gaan. De ziel is beklemd door de beperking van de mind. Kortom onze welwillende mind houdt ons geluk tegen. Het gave is echter dat iedereen de mogelijkheid heeft om zijn mind van een vijand naar een vriend te maken. Een vriend die je helpt expressie te geven aan de wensen van je ziel.

Hoe krijgen we dit voor elkaar? Vrij simpel, maar niet makkelijk. Stel jezelf de vraag: Wie zit er het meest achter het stuur? Nu leven we niet in een makkelijke tijd en men identificeert zich eerder met de mind dan met ons hart. Dit is onze uitdaging en tegelijkertijd kunnen we hier de winst te behalen. Wie krijgt de meeste aandacht? Wie krijgt de meeste ruimte om naar geluisterd te worden?

De sleutel

De sleutel naar de vrijheid die je verlangt is te vinden in de belangrijkste wetmatigheid van de natuur. Elk afzonderlijk deel van de natuur dient een ander deel van de natuur en ondersteunt daarmee het geheel wat we ‘het leven’ noemen. De wolken geven regen aan de aarde, de aarde kan zo voeding aan de planten en dieren geven en zij geven ook weer terug aan de aarde en aan elkaar, enz. Dit is maar een zeer simpele beschrijving van een enorm complex en harmonieus systeem. Maar op het moment dat één onderdeel wegvalt, niet meer doorgeeft wat het eigenlijk hoort te doen, heeft dat een impact op het hele systeem. Als wij onszelf als onafhankelijk, afzonderlijk bestaand individu beschouwen en als dit zich uit in het niet geven wat onze rol is om te geven, dan stokt het grotere geheel niet alleen maar ook wijzelf lopen veel mis. We kunnen niet de vruchten plukken van dit gigantische systeem, we kunnen niet de kracht, overvloed en heelheid van al het leven deel laten zijn van onze ervaring. Dé sleutel is dus geven. Door te geven zonder er iets voor terug te willen, ontvang je. Geven vanuit de mind gezien lijkt op verlies, en niet slim want zo overleef je niet. Voor het hart is dit de meest natuurlijke houding en handeling.

Begin met jezelf

Je zou kunnen denken: ‘Ik geef al heel veel, ik geef constant, misschien wel te veel!’. Omdat onze belevingswereld zo naar buiten gericht is, de prikkels om ons heen veel en frequent zijn, zijn we vaak in een reagerende toestand, zonder in contact te zijn met onszelf. Niemand neemt je dat kwalijk, maar het voelt niet goed en je raakt snel opgebrand en uitgeput. Je kunt niet echt geven, of kwaliteit geven als je niet eerst aan jezelf geeft. Genoeg rust, genoeg tijd even uit de wereld en met jezelf zijn. Ruimte creëren voor de fluisteringen van de ziel. Voeding voor de ziel is ook kunst, muziek, theater, de natuur in, speelsheid. Op het moment dat je deze balans van geven aan jezelf en geven aan de wereld om je heen goed krijgt, kun je enthousiast deelnemen aan de kringloop van geven en ontvangen en daarin werkelijke voldoening en blijvend geluk vinden. Daardoor laad je je op naar een nieuw niveau van welzijn en kan je ziel zich openbaren in al zijn glorie. Wees blij met elk klein stapje dat je kunt maken naar die balans en weet dat gewoontepatronen ons in onze beperking houden en zijn gemaakt als diepe groeven waar je steeds weer in terecht komt na pogingen eruit te komen. Geef nooit op, en vertrouw erop dat alleen al jouw juiste intentie ondersteund wordt door het geheel. We zijn niet alleen en hoeven het ook niet alleen te doen.